صندلی های اداری استاندارد چه ویژگی هایی باید داشته باشند؟

#صندلی_استاندارد #دانستنی #بیشتر_بدانیم

 صندلی‌های کاری استاندارد باید باتوجه به شغل مورد نظر ویژگی‌های به خصوصی داشته باشند. برای مثال فردی که با رایانه کار می‌کند و بعضی مواقع به پشتی صندلی تکیه می‌دهد باید از صندلی‌هایی استفاده کند که پشتی آن ها قابلیت ارتجاع به سمت عقب را داشته باشد. اگر صندلی پشت‌سری (Headrest) نداشته باشد، معمولاً بهترین زاویه نشستن حدود ۱۱۰ درجه است. این زاویه کمترین بار را به کمر وارد می‌کند و برای کار با رایانه و نشستن سر کلاس درس مفید است. اگر هم صندلی پشت سری داشته باشد این زاویه می‌تواند بیشتر شود اما با نبود پشت سری، شخص مجبور می‌شود برای نگاه کردن به هدف مقابلش برای مثال مانیتور یا تخته، گردن را خم کند و در نتیجه فشار به گردن زیاد می‌شود.

 نباید خیلی نرم باشد!

درمورد صندلی‌های مخصوص نوشتن، خواندن و کار با رایانه، ارتفاع صندلی نه باید آنقدر بلند باشد که پای فرد به زمین نرسد و نه آنقدر کوتاه باشد که پشت ران از کف صندلی بلند شود و پاها به سمت شکم جمع شوند. صندلی‌های قابل تنظیم ۵ پایه بهترین انتخاب هستند و کاربردهای بسیاری دارند. یعنی هر فردی می‌تواند متناسب با سلیقه و شرایط خود ارتفاع صندلی را تنظیم کند. کفی صندلی نیز باید نرم باشد اما نه در حدی که شخص مانند مبل در صندلی فرو رود و اجازه جا به جایی نداشته باشد. در چنین حالتی فرد برای مدت طولانی در وضعیتی ثابت قرار می‌گیرد و خون رسانی بدنش مختل می‌شود. همچنین بهتر است صندلی دسته دار باشد و ارتفاع این دسته قابل تنظیم باشد تا زمانی که استراحت می‌کنید دست‌تان را روی آن بگذارید. البته موقع کار کردن بهتر است دست روی دسته گذاشته نشود زیرا این حالت باعث ایجاد کشش می‌شود.

 موقع خرید صندلی به این نکات توجه کنید:

پشتی صندلی باید طوری انحنا داشته باشد که گودی کمر را در زمان تکیه دادن به آن حفظ کند. اگر پشتی صندلی صاف باشد می‌توان برای حفظ گودی کمر از یک بالشت در پشت کمر استفاده کرد البته به شرطی که باعث ناراحتی فرد نشود.

کفی و پشتی صندلی باید از جنس مناسبی باشند و بهتر است خلل و فرج داشته باشند تا شخص عرق نکند و لباس به بدنش نچسبد. پشتی صندلی‌ای که برای نوشتن انتخاب می‌شود بهتر است یک مقدار رو به جلو باشد و زاویه‌ای حدود ۸۰ درجه داشته باشد. درمقابل آن، صندلی‌ای که برای کار با رایانه استفاده می‌شود بهتر است کمی به سمت عقب خم شود تا بتواند زاویه ۱۱۰ درجه ایجاد کند.

 این صندلی مناسب شغل شما نیست!

بعضی مشاغل نیاز به نشستن و ایستادن‌های مکرر دارند. در این صورت بهتر است از صندلی‌های خاص و بلند استفاده کرد؛ مانند صندلی‌های بلندی که در رستوران‌ها استفاده می‌شود زیرا نشستن و بلند شدن از روی این صندلی‌ها راحت‌تر است و لازم نیست فرد به صورت کامل روی آن ها بنشیند. در عین حال نیز باعث می‌شوند بین ایستادن‌های مکرر خستگی تا حدودی برطرف شود. همچنین برای مشاغلی که فرد مجبور است روی یک هدف دقیق مانند میکروسکوپ یا قطعه الکترونیک خم شود، صندلی‌هایی بهتر هستند که کفی‌شان قابلیت خم شدن به جلو را داشته باشد و در عین حال از اصطکاک لازم نیز برخوردار باشند تا وقتی کفی آن به سمت جلو خم می‌شود فرد لیز نخورد. ارتفاع میز نیز باید به گونه‌ای باشد که اهداف روی میز را برای ما به خوبی پوشش دهد و طوری نباشد که پا درونش گیر کند.

زیرپایی بخریم  یا نخریم؟!

استفاده از زیرپایی بستگی به ارتفاع صندلی و قد شخص دارد. برای مثال اگر صندلی بلند باشد و به هیچ دلیل نتوان آن را کوتاه کرد بهتر است از زیرپایی استفاده شود، در غیر این صورت توصیه نمی‌شود. البته برعکس هم ممکن است شخصی صندلیش کوتاه باشد و امکانش را نداشته باشد که ارتفاع صندلی را تنظیم کند درنتیجه می‌تواند دو تخته زیر صندلی بگذارد تا ارتفاع آن کمی بالا بیاید و مشکلش حل شود. لازم به ذکر است برای تصمیم‌گیری درمورد اینکه یک صندلی مناسب است یا خیر باید حداقل یک تا ۲ هفته از آن استفاده کرد.

منبع :آریکا