عکس تزئینی است روزانه در بیمارستانهای مختلف کشور، عملهای جراحی بسیاری انجام میشوند که برای انجام هر یک، نیاز به رعایت پروسههای بهداشتی مختلفی قبل، در حین و بعد از عمل وجود دارد. محققان کشور در این خصوص، تحقیقی را انجام دادهاند که به بررسی دانش و عملکرد آسپتیک در متصدیان اتاقهای عمل بیمارستانی پرداخته است. به گزارش ایسنا، اتاق عمل، محیطی منحصربهفرد برای انجام درمانهای جراحی و درعینحال همراه با مخاطرات زیادی برای بیماران است. بسیاری از مخاطرات موجود، مربوط به عملهای جراحی است و نیمی از آنها قابل پیشگیری هستند. یکی از این مخاطرات، عفونت محل عمل یا اصطلاحاً SSI است. SSI بهعنوان یکی از شایعترین دلایل عفونتهای بیمارستانی شناخته شده است که ۲۰ تا ۲۵ درصد این عفونتها را در جهان شامل میشود. در ایران نیز ۵۰ درصد از بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار میگیرند، مجدداً به مراکز درمانی مراجعه میکنند که از این میزان، ۲۳ درصد به علت عفونتهای اکتسابی ناشی از عمل جراحی است. SSI آنگونه که متخصصان امر میگویند، ممکن است سبب مشکلاتی نظیر افزایش مرگومیر بعد از عمل، تأخیر در بهبودی، افزایش مدتزمان بستری و افزایش هزینههای درمانی شود. در ایجاد SSI، عوامل خطری وجود دارند که برخی نظیر وجود بیماریهای زمینهای، نوع عمل جراحی و نوع زخم جراحی، خارج از کنترل درمانگران و غیر قابل تغییر بهحساب میآیند. اما عوامل خطر قابل تغییر، عواملی هستند که با در نظر گرفتن تمهیداتی قابل کنترل هستند. ازجمله عوامل قابل کنترل میتوان به تکنیک جراحی و اقداماتی که جهت پیشگیری از عفونت طی جراحی انجام میشوند، اشاره کرد. بنابراین، رعایت تکنیک آسپتیک در اتاق عمل بهمنظور پیشگیری از عفونت و کاهش شیوع SSI اهمیت زیادی دارد. تکنیک آسپتیک، شامل مجموعه اقداماتی است که تحت شرایط بسیار کنترلشده و با هدف کاهش آلودگی توسط پاتوژن ها یا همان عوامل بیماریزا انجام میشود. در این رابطه، یک مطالعه پژوهشی توسط محققانی از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه و دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شده است که در آن، دانش و عملکرد کاردانها و کارشناسان اتاق عمل در خصوص رعایت تکنیک فوق برای داشتن اتاق عملی عاری از عوامل بیماریزا مورد بررسی و مقایسه واقع شده است. در این مطالعه که بر روی ۲۳۵ نفر از کاردانها و کارشناسان اتاق عمل هشت بیمارستان آموزشی- درمانی شهر اصفهان انجام شده است، محققان با استفاده از پرسشنامه و چکلیست استاندارد، به جمعآوری دادههای مورد نیاز خود پرداخته و در انتها نیز، این دادهها را مورد تجزیهوتحلیل آماری به کمک رایانه قرار دادهاند. یافتههای این مطالعه پژوهشی که در «نشریه پرستاری ایران» متعلق به مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران منتشر شدهاند، نشان میدهند که لازم است دانش کاردانها و کارشناسان اتاق عمل در خصوص تکنیک آسپتیک بهبود یابد تا از این طریق عملکرد آنها نیز بهتر شود. به گفته محمدرضا زارعی، محقق کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامائی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و همکارانش در این پژوهش، «نتایج مطالعه ما حاکی از آن است که دانش کاردانها و کارشناسان اتاق عمل در خصوص رعایت تکنیک آسپتیک در سطح خوبی است، هرچند عملکرد آنها در این خصوص، متوسط ارزیابی میشود. همچنین بر اساس این یافتهها، دانش و عملکرد کارشناسان، بالاتر از کاردانها است». آنها میافزایند: «عفونت محل جراحی یکی از عوارض شایع پس از عمل است که رعایت تکنیک آسپتیک میتواند بهعنوان یکی از راههای پیشگیری از بروز آن باشد. بنابراین اقداماتی چون آموزشهای مداوم، برگزاری کارگاهها و پایش مستمر دانش و عملکرد کارکنان، بر بهبود عملکرد آنها نقش مؤثری دارد. بنابراین امید میرود یافتههای این پژوهش، زمینهساز اعمال نظارت دقیقتر بر عملکرد مراقبین درمانی، ایجاد فرصت برای تبدیل دانشآموخته شده به عمل در بالین و همگام کردن دانش با عملکرد شوند و کارکنان نیز نسبت به ارتقای سطح تحصیلات و ادامه تحصیل تشویق شوند». انتهای پیام
مشاهده بیشتر »“پیلاتس”، ورزشی برای رهایی از عوارض جانبی سرطان سینه
سرطان سینه، با وجود تمام دردها و محنتهای روحی و جسمی که به بیمار وارد میکند، اغلب پس از شروع درمان با عوارض دیگری نظیر مشکلات قلبی عروقی نیز همراه میشود. محققان کشور برای رفع این مشکل جانبی، استفاده از ورزش پیلاتس را توصیه میکنند. به گزارش ایسنا، سرطان سینه شایعترین گونه سرطان در زنان ۴۰ تـا ۶۰ سال است که علاوه بر میزان بالای شیوع آن، یکـی از مهلکترین بیماریها محسوب میشود. در ایـران سرطان سینه یکی از مشکلات مهم سلامتی زنان است که متأسـفانه در حـال افـزایش اسـت و تقریبـاً از هـر ۱۰ زن ایرانی یک نفر احتمال ابـتلا بـه ایـن بیمـاری را خواهـد داشت. در ایران برخلاف کشورهای غربی زنـان واجد سـنین پایینتر، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند که اغلب برای طی روند درمان خود، نیاز به جراحی و شیمیدرمانی پیدا میکنند. اما به گفته متخصصان، یکی از مشکلات عمده بعد از طـی مراحـل جراحـی و شیمیدرمانی، اختلال در عملکرد سیسـتم قلبـی عروقـی است که در این بیماران مشـاهده میشود. یکی از این مشکلات اختلال اتونوم است. اصـطلاح اختلال اتونوم برای توصیف از دست دادن کارکرد طبیعـی و خودکار سیستم قلبی عروقی در ارتباط با هـر دو سیسـتم عصـبی ســمپاتیک یا SNS و پاراسمپاتیک یا PNS به کار میرود. این اختلال میتواند باعث افزایش ضربان قلب در حالت اسـتراحت، افـزایش فشـارخون، افزایش انتقال گره دهلیزی بطنی و انقباض بطن چپ، افزایش استرس اکسیداتیو، کاهش تـأخیر خـون شـاهرگ، افزایش مـزمن التهـاب و سـرعت بخشـیدن بـه پیشـرفت مشکل آترواسکلروز شود. برهمین اساس بایستی برای رفع آن چارهای اندیشید. در این راستا، محققانی از دانشگاه شیراز و دانشگاه علوم پزشکی لرستان استفاده از یک ورزش را بهعنوان طب مکمل برای رفع این عوارض مورد بررسی قرار دادهاند. در مطالعهای که توسط این محققان انجام شده است تأثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر شاخصهای قلبی عروقی بیماران مبتلابه سرطان سینه مورد ارزیابی علمی واقع شده است. در این پژوهش، ۳۰ تن از بیماران زن مبتلابه سرطان سینه مراجعهکننده به بیمارستان مطهری شـیراز که مراحل شیمیدرمانی و جراحـی را انجـام داده بودند، مشارکت داشتند. این بیماران بهطور تصادفی به دو گروه تمرین (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین، تمرینات پیلاتس را به مدت هشت هفته و سه روز در هفته به مدت ۶۰ دقیقه در هر جلسه انجام دادند، اما گروه کنترل در هیچ فعالیت منظم ورزشی شرکت نکردند. قبل و بعد از برنامه تمرینی هر دو گروه، شاخصهایی نظیر ضربان قلب و فشارخون سیستولی و دیاستولی استراحتی با دستگاه فشارخون سنجیده شد. نتایج این بررسیها نشان داد که تمرینات پیلاتس موجب کاهش فشارخون سیستولی، کاهش ضربان قلب و همچنین کاهش حاصلضرب دوگانه قلبی عروق در زنان مورد آزمایش میشود، هرچند بر فشارخون دیاستولی تأثیر قابلتوجهی نشان نمیدهد. مریم کوشکی جهرمی، دانشیار فیزیولوژی ورزشی بخش علوم ورزشی دانشگاه شیراز و همکارانش در این پژوهش در این خصوص میگویند: «نتایج پژوهش ما نشان داد که تمرینات پیلاتس بـر فشارخون سیستولی استراحتی بیماران مبتلابه سـرطان سینه تأثیر قابل قبولی ایجاد میکند. در این رابطه میتوان گفت کـاهش فعالیت عصب سمپاتیک عضله، میتواند مسئول کاهش فشارخون باشـد. چـون پـیلاتس شـامل تمرینـات ایزومتریک است به نظر میرسد کـه ایـن تمرینـات فعالیــت عصب فوق را کــاهش میدهند و بــه دنبــال آن نیز، فشارخون کـاهش مییابد. هرچند برای تأیید کامل این فرضیه، به تحقیقـات بیشتری نیاز است». این محققان معتقدند: «یافتههای این مطالعه نشانگر آن هستند که تمرینات پیلاتس بـر ضربان قلب استراحتی بیماران مبتلابه سرطان سینه نیز تأثیر خوبی ایجـاد میکنند و آن را کاهش میدهند. در این خصوص به نظر میرسد تنفسهای عمیق و دیافراگمی در تمرینات پیلاتس باعث کنترل فشـار روحـی میشود و از ایـن طریـق فعالیـت عصـب سمپاتیک کاهش مییابد که خود در بهبود بسـیاری از نشانههای مربوط به سلامتی مؤثر است. در ادامه در اثر تمرینات تنفسی پیلاتس سـطح هورمـون نـور اپی نفـرین در زمـان استراحت کاهش مییابد که بهنوبه خود میتواند باعـث کاهش در ضربان قلب و فشارخون در زمان استراحت شود». کوشکی جهرمی که به همراه چهار همکار دیگرش، یافتههای این مطالعه را در نشریه علمی پژوهشی «یافته» به چاپ رساندهاند، اظهار داشتهاند: «با توجه به نتایج کلی این تحقیق میتوان گفت که انجام هشت هفته تمرین ورزشی میتواند آثار مثبتی بر برخی عوامل قلبی عروقی بیماران مبتلابه سرطان سینه داشته باشد و این برنامه تمرینی جهت پیشگیری از برخی عوارض قلبی بیماری سرطان سینه توصیه میشود». نشریه «یافته» که چهار شماره از آن در هر سال منتشر میشود، متعلق به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی لرستان است. انتهای پیام
مشاهده بیشتر »وجود رانت و پولشویی در فضای پژوهش کشور/وزارت بهداشت نباید برای دانشگاهها تعیین تکلیف پژوهشی کند
پژوهش تلاشی دقیق و سازمان یافته برای یافتن حقیقت است. رسالت اصلی پژوهش حوزه سلامت همواره ایجاد محیط و بستر مناسب برای تولید دانش و استفاده از نتایج آن در جهت حل مشکلات و ارتقای سلامت جامعه در عرصههای مختلف است، از طرفی سلامت یکی از اساسیترین نیازهای انسان بوده و هیچ یک از افراد جامعه را نمیتوان از آن بی نیاز دانست. به گزارش ایسنا، به دلیل اهمیت موضوع، همزمان با هفته پژوهش، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) با برگزاری میزگرد تخصصی به ارزیابی بهرهوری پژوهشهای سلامت و تاثیر آن بر جامعه پرداخته و میزگرد مذکور را در دو بخش "سیاستگذاری و اولویت بندی پژوهشهای حوزه سلامت" و "ارزیابی و سنجش اثر پژوهش های حوزه سلامت" برگزار کرده است. میزگرد"ارزیابی بهرهوری پژوهشهای سلامت و تاثیر آن بر جامعه" با حضور دکتر شاهین آخوندزاده قائم مقام معاون پژوهشی وزیر بهداشت و دانشمند یک درصد برتر؛ دکتر افشین زرقی معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دکتر محسن احمدی عضو هیات علمی گروه مهندسی و فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد. آنچه در پی میآید بخش اول میزگرد و به شرح زیر است: وزارت بهداشت نباید برای دانشگاهها تعیین تکلیف پژوهشی کنند دکتر شاهین آخوندزاده قائم مقام معاون پژوهشی وزیر بهداشت در میزگرد تخصصی ایسنا با موضوع "ارزیابی بهرهوری پژوهشهای سلامت و تاثیر آن بر جامعه" در رابطه با نهاد سیاست گذار در پژوهشهای حوزه سلامت و مکانیزم آن، با بیان اینکه از سال ۶۵ و از زمان ادغام آموزش پزشکی در وزارت بهداشت حداقل در ۴ دوره اولویت بندی پژوهشی در حوزه سلامت انجام شده است، اظهار کرد: البته اولویتبندی و تعیین تکلیف متمرکز پژوهشی از سوی وزارت بهداشت برای دانشگاهها صحیح نیست، چراکه دانشگاهها باید بر اساس برنامه، سیاست، توان و نیروی انسانی خود و همچنین ارزیابی نیاز جامعه و توجه به برنامههای ملی در حوزه پژوهش برنامهریزی کنند. وی با بیان اینکه هر دانشگاه بودجهبندی پژوهشی خاص خود را دارد، گفت: نمیتوان در ستاد وزارتخانه برای دانشگاهها اولویتبندی پژوهشی و تصمیمگیری کرد. گرنتینگبادیها اولویتهای پژوهشی را تعیین می کنند این عضو هیاتعلمی دانشگاه با بیان اینکه سیاستگذاریهای کلان پژوهشی باید در لایههای بالاتر مانند گرنتینگبادیها انجام شود، در این رابطه به صندوق شکوفایی و نوآوری، صندوق حمایت از پژوهشگران و موسسه نیماد اشاره کرد و گفت: نیماد به عنوان گرنتینگ بادی وزارت بهداشت، هر دو سال یکبار اولویتهای پژوهشی خود را بازبینی کرده و اعتبارات را بر مبنای اولویتهای تعیین شده اختصاص میدهد. ضرورت اصلاح پروسه اجرای پژوهش در کشور وی با بیان تاکید بر اینکه سیستم اجرایی پژوهش در کشور باید اصلاح شود، گفت: شورای عالی تحقیقات کشوری (عتف) باید نیازهای کشور را بررسی کرده و دستگاههای اجرایی نیز باید نیازها و مشکلات خود را در سطح ملی مطرح کرده و در یک فضای شفاف و رقابتی به مراکز تحقیقاتی توانمند و متقاضی واگذار کنند. این در حالیست که متاسفانه هنوز ارتباط منسجمی بین دستگاههای اجرایی با دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی برقرار نشده است. عدم وجود فضای شفاف و رقابتی دلیل رانت و پولشویی در پژوهش وی با اشاره به وجود رانت و پولشویی در این فضا، خاطرنشان کرد: متاسفانه برخی دستگاههای اجرایی نیاز خود را شفاف و در فضای رقابتی مطرح نمیکنند و بدون انتشار فراخوان در سطح ملی، طرح را به یک مرکز تحقیقاتی و دانشگاه مشخص واگذار میکنند که در آن حوزه، سابقه و فعالیت خاصی نداشته و در نهایت مبلغ کلانی را به عنوان بودجه طرح، بدون هیچ نظارت و بازخورد مشخصی پرداخت میکنند. شرط ممانعت از بروز خطا و تخلف در حوزه پژوهش آخوندزاده با بیان اینکه متاسفانه ارتباط دانشگاه با دستگاههای اجرایی هنوز در مسیر درستی شکل نگرفته است، تاکید کرد: برای ممانعت از بروز خطا و تخلف در فضای پژوهشی، بزرگترین وظیفه شورای عالی عتف میتواند ایجاد این ارتباط منطقی بین دانشگاه و دستگاههای اجرایی باشد. بایدها و نبایدهای سیاستگذاری پژوهشهای حوزه سلامت در ادامه دکتر افشین زرقی معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به بایدهای سیاستگذاری و اولویتبندی پژوهشهای حوزه سلامت، توضیح داد: سیاستگذاری و اولویت بندی مسئولیت وزارت بهداشت نیست، در این فضا ماموریتمداری باید جای اولویتبندی را بگیرد. وی با بیان اینکه اولویتهای پژوهشی دانشگاه از سال ۹۲ تدوین شده و هر۱۰ سال یکبار بازنگری میشود، اظهار کرد: اولویتها با مطالعاتی گسترده و با توجه به توانمندی مراکز تحقیقاتی و نیروی انسانی دانشگاه، اولویت و نیاز جامعه، سفارش دستگاههای اجرایی و نیاز استکهولدرها تعیین و دنبال میشود. اولویت بندی پژوهش برمبنای توان و پتانسیل دانشگاه باشد وی اولویتبندی پژوهشی بر اساس توان و پتانسیل دانشگاه را منجر به صرف بهینه بودجه دانست و گفت: به عنوان نمونه NCD (بیماریهای غیرواگیر)، سرطان و سلامت غذا از نیازهای اساسی جامعه و از حوزههای دارای پتانسیلهای دانشگاه است. دانشگاه شهید بهشتی در زمینه سلامت غذا نقاط قوت و پتانسیلهای بالایی دارد، بنابراین دیگر نیازی نیست با تعیین اولویت تازه به دنبال جذب نیروی انسانی و تاسیس مرکز تحقیقاتی جدیدی باشیم. دکتر زرقی با اشاره به پروسه اولویتبندی پژوهشی در دانشگاه، اظهار کرد: اولویتبندی در قالب یک طرح تحقیقاتی و توسط متدولوژیستهای حرفهای انجام شد و طی آن از بین ۱۴۱ موضوع اولیه، در نهایت ۹ اولویت کلان تدوین شد. البته سایر زمینههای پژوهشی مسدود نشده، ولی پژوهش در اولویتهای تعیین شده، دارای امتیاز است. چشمانداز نظام سلامت کشور چیست؟ در ادامه میزگرد، دکتر محسن احمدی عضو هیات علمی گروه مهندسی و فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که تجربه کاری با چندین شرکت معتبر بین المللی مانند زایس آلمان و هیتاچی ژاپن و همچنین چندین ثبت اختراع امریکایی را در کارنامه خود دارد، در طول میزگرد با تاکید چندباره بر اهمیت طراحی ویژن و چشم انداز مشخص برای حوزه سلامت کشور و اهمیت بسیار بالای این مساله، با اشاره به مدل و استاندارد بینالمللی سیاستگذاری حوزه سلامت، مطرح کرد: انتظار بنده در این جلسه شنیدن ویژن و اولویت وزارتخانه مهم بهداشت از زبان نماینده این وزارتخانه است. میخواهم بدانم افق و چشم انداز و اولویت وزارتخانه بهداشت که بخش بزرگی از بودجه کشور را در اختیار دارد، برای سلامت یک کشور ۸۵ میلیون نفری چیست؟ و اینکه آیا معاونت تحقیقات و فناوری، نگاه و افق مشخصی برای پژوهش حوزه سلامت کشور ترسیم کرده است؟ وی با اشاره به چشمانداز پژوهشی کشور انگلستان، مطرح کرد: شورای عالی تحقیقات پزشکی انگلستان ۱۳۰ سال پیش تشکیل و اساسنامه آن ۱۲۰ سال پیش با ۴ محور اساسی به عنوان ستون و افق ماموریتی متولی سلامت و درمان انگلستان نوشته شده و پژوهشگران هنوز در چارچوب این ۴ محور تحقیق و سیاستگذاران بودجهریزی میکنند. البته یقینا این اساسنامه بر اساس نیاز سلامت و بهداشت جامعه به روز میشود. به عنوان نمونه در زمان بروز دیابت و یا هر بیماری شایع دیگری، یک تغییر جهت تحقیقاتی صورت گرفته ولی ستون و محور اصلی اساسنامه ثابت میماند. نگاه و افق پیوسته برنامهریزی شده برای پژوهش در سلامت نداریم دکتر احمدی در ارتباط با کمبود نیروی انسانی پژوهشی به عنوان یکی از موانع رشد پژوهش در کشور، بیان کرد: اتفاقا یکی از محورهای اصلی اساسنامه شورای عالی تحقیقات انگلستان، تربیت متخصص و پژوهشگر متبحر است، بنابراین سوالی که مطرح میشود این است که چرا نظام بهداشت و درمان کشور ما افق مشخصی ندارد که امروز برای تحقیق در زمینه دیابت و یا هر مشکل دیگر مرتبط با سلامت کشور، با کمبود پژوهشگر مواجه باشیم؟ به نظر می رسد که ما یک نگاه و افق پیوسته برنامه ریزی شده برای سلامت و پژوهش در سلامت نداریم. اولویتهای سلامت کشور از زبان نماینده وزارت بهداشت در ادامه دکتر آخوندزاده در رابطه با چشم انداز وزارت بهداشت، اظهار کرد: سوال اول میزگرد به طور مشخص دربارهی سیاستگذاری بود نه چشمانداز که پاسخ بنده نیز تعیین اولویتها در گرنتینگبادیهاست. وی ادامه داد: مرکز ملی تحقیقات علوم پزشکی کشور(نیماد) از سال ۷۸ تاسیس شده و از همان ابتدا اولویتها و نیازهای پژوهشی حوزه بهداشت و درمان کشور را در قالب ۷ کمیته تخصصی مطرح کرده که NCD، سرطان و علوم اعصاب مهمترین آنهاست و ۶۵ درصد اعتبارات پژوهشی نیماد نیز به این حوزهها اختصاص دارد. وی در توضیح گفته خود مبنی بر عدم دخالت وزارت بهداشت در تصمیم گیریهای پژوهشی دانشگاهها، تصریح کرد: اولویتبندی پژوهشی بدون توجه به نیروی انسانی، نقشه و بودجه پژوهشی امکانپذیر نیست، بنابراین دانشگاه باید براساس توان و نقشه پژوهشی خود در این زمینه مستقلا تصمیم گیری کند. مشکل نیروی پژوهشگر در دانشگاههای علوم پزشکی کجاست؟ وی با بیان اینکه مسیر اجرایی پژوهش در دنیا تغییر کرده است، گفت: بخش عمده هیات علمی دانشگاههای علوم پزشکی ما بالینی هستند، به عنوان نمونه در دانشگاه تهران از ۱۱۰۰ عضو هیات علمی، ۹۵۰ نفر متخصص بالینی هستند. به عبارت دیگر تا زمانیکه هیات علمی همزمان کار درمانی، آموزشی و پژوهشی میکند، بخش عمدهای از کلینیسینها، یا آموزش درستِ پژوهشی نمیبینند، یا به دلیل علایق بالینی و میزان درآمد، وارد پژوهش نمیشوند. بنابراین بخش عمده مشکلات ما در زمینه نیروی انسانی پژوهشی از این مساله ناشی میشود. دبیر موسسه نیماد با بیان اینکه معضل نیروی توانمند پژوهشی در دنیا هم وجود دارد، مطرح کرد: به طور مثال لنست مقالهای با موضوع "معلم، آموزشگر، طبیب یا پژوهشگر؛ آیا میشود هر ۳ را باهم انجام داد؟" منتشر کرده که به اهمیت این موضوع پرداخته، بر اساس مطالب مطرح شده در این مقاله نمیتوان هر سه را ایده آل انجام داد و افراد باید وارد مسیری شده که توانایی، علاقه و آموزش مناسب آن را دیده باشند. اجرای طرح "پزشک پژوهشگر" با هدف تامین نیروی انسانی موردنیاز این عضو هیات علمی دانشگاه در این رابطه به تدوین برنامه "پزشک پژوهشگر" در امریکا اشاره کرد و گفت: این طرح در برنامه آموزشی دوره تخصص و فوق تخصص گنجانده شده که طی آن فرد همزمان تخصص و پی اچ دی را اخذ میکند. وی با اشاره به آغاز اجرای این طرح در ایران، گفت: در حال حاضر ۷۵ پزشک و دندانپزشک همزمان در حال اخذ تخصص و پی اچ دی هستند که از این طریق بعد از چند سال نسلی از متخصصین بالینی پژوهشگر تربیت میشوند که هم در مدیریت پژوهش بالینی کشور و هم در تربیت نیروی انسانی نقش دارند. البته تامین مالی این طرح در ابتدا بر عهده بنیاد علمی نخبگان بود که به علت عدم پرداخت کامل، گرنتینگ بادی نیماد عهده دار آن شده است. دکتر آخوندزاده با تاکید بر کمبود نیروی انسانی پژوهشی در کشور، ادامه داد: البته در لایه محقق جوان از بسیاری کشورها توانمندتریم، به گونهای که بسیاری از این نیروها با مطالعهی شخصی، از سواد بسیار بالای آمار اپیدمیولوژی برخوردارند، بنابراین زمانی که از توانمندی صحبت میکنم منظورم این موارد است، چراکه عمده فعالیتهای تحقیقاتی دانشگاهها نیز از همین پایاننامههای تحصیلات تکمیلی استخراج میشود ولی در پایاننامههای دستیاری و فوقتخصصی وضعیت مناسبی نداریم. تنها راه ممکن برای حل مشکلات، پژوهش است در ادامه میزگرد، دکتر زرقی در ادامه در پاسخ به سوالی مبنی بر ضرورت و اهمیت انجام پژوهش سلامت در شرایط فعلی کشور (بودجه ۵۰ میلیون دلاری پژوهش کل دانشگاههای علوم پزشکی و تحریمها و مشکلات اقتصادی)، اظهار کرد: اتفاقا به دلیل مشکلات موجود باید در بخش سلامت پژوهش کنیم؛ چراکه تنها راه ممکن برای حل مشکلات، پژوهش است. همچنین در بیانیه ی گام دوم انقلاب نیر بر پژوهش تاکید شده، بنابراین نقشهی راه مشخص است. وی با بیان اینکه به عنوان معاون پژوهشی یکی از بزر..
مشاهده بیشتر »تاثیر تزریق “آنتیبیوتیک” در بروز عفونتهای بیمارستانی
عکس تزئینی است با وجود ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی-درمانی و توسعه روشهای پیشگیری و کنترل عفونت، همچنان عفونتهای بیمارستانی یک خطر تهدید کننده سلامت در بیماران و کارکنان بیمارستانها است. به گزارش ایسنا، گسترش روزافزون مقاومتهای میکروبی، پیشرفت فناوری و به دنبال آن بهرهگیری از ابزارها و روشهای تهاجمی برای تشخیص و درمان بیماران، وقوع بیماران نوپدید و بازپدید با الگوهای ناشناخته انتقال همگی در زمره عوامل مسبب بقا و گسترش عفونتهای بیمارستانی هستند. در پژوهشی که در خصوص "نظام مراقبت عفونتهای بیمارستانی در ایران" توسط تیم پژوهشگران متشکل از سنا عیبپوش (استادیار اپیدمپولوژی) و بابک عشرتی (دانشیار اپیدمپولوژی) انجام شده، آمده است:« بروز عفونتهای بیمارستانی در کشورهای توسعه یافته صنعتی یک مورد از هر 20 بیمار و در کشورهای در حال توسعه بین 25 تا 30 درصد در بیماران بستری گزارش شده است. همچنین به دلیل خصایص بیولوژیک پاتوژنهای مسبب عفونتهای بیمارستانی نظیر مقاومت آنتیبیوتیکی و قدرت بیماریزایی بالا و حساسیت و ضعف بیماران بستری همواره ارتباط تنگاتنگی بین عفونتهای بیمارستانی و مرگ ومیر وجود دارد.» محققان میگویند:« عفونتهای بیمارستانی عوارض متعددی نیز به همراه دارند نظیر افزایش مرگومیر و افزایش طول مدت بستری و تحمیل هزینههای اقتصادی بر بیمار و نظام سلامت پیامدهای دیگر عفونتهای بیمارستانی هستند. اهداف برنامه مراقبت و کنترل عفونتهای بیمارستانی در ایران شامل کاهش مرگومیر، ابتلا و عوارض ابتلا به عفونتهای بیمارستانی، کاهش هزینههای بیمارستانی از طریق میانگین بستری و کاهش مداخلات درمانی، تامین و حفظ و ارتقاء سلامت افراد جامعه و رضایتمندی آنان از طریق کنترل عفونتهای بیمارستانی است.» در این پژوهش آمده است:« رویکرد متخصصین بالینی به بیماران چالشهایی را برای اجرای برنامه به همراه داشته است. تجویز آنتیبیوتیک در بدو بستری بیمار به صورت روتین توسط متخصص بالینی انجام میپذیرد. این امر از سه جهت بر کیفیت و کمیت دادههای نظام مراقبت اثرگذار است. نخست، از طریق کاهش سطح ایمنی بیمار به دنبال مصرف آنتیبیوتیک، احتمال اکتساب عفونت در دوره بستری افزایش خواهد یافت که این امر خود منجر به افزایش شمار موارد عفونتهای بیمارستانی میشود. دوم، دریافت آنتیبیوتیک میتواند علائم عفونت را مخفی کرده و منجر به گزارش نتایج منفی کشت میکروبی شود که این موارد میتواند منجر به کمشماری موارد عفونتهای بیمارستانی شود. سوم، مصرف بیرویه و غیر منطقی آنتیبیوتیکها میتواند احتمال رخداد مقاوت میکروبی را افزایش داده و این امر به نوبه خود میتواند بر شمار مقاومتهای میکروبی اکتسابی از بیمارستان اثرگذار باشد.» در نتایج این پژوهش آمده است:« برنامه در بعد بیماریابی و تعداد بیمارستانهای تحت پوشش سیر صعودی داشته است. کمشماری بیماران کماکان یک چالش است. چالشهایی در بعد علمی و اجرایی ، نظیر حمایت ناکافی دانشگاهها از بیمارستانها جهت اجرای برنامه، روند کند به روز رسانی دستورالعملها و عدم هماهنگی بین بخشی وجود دارد. علاوه بر این تشویق پزشکان به مشارکت موثر در برنامه و انجام مطالعات دورهای شیوع سنجی و مطالعات آیندهنگر به منظور برآورد نرخ بروز عفونتهای بیمارستانی میتواند منجر به بهبود عملکرد نظام و گردآوری دادههای با کیفیت شود.» این پژوهش در شماره یکم مجله تخصصی اپیدمیولوژی منتشر شده است. انتهای پیام
مشاهده بیشتر »تاثیر دوران جنینی بر ابتلاء به بیماریهای قلبی و فشار خون
دوران بارداری یکی از مهمترین و پرمخاطرهترین دوران زنـدگی مادر و جنین اسـت کـه ازلحاظ بهداشـتی و اجتمـاعی بـرای فـرد، خانواده و جامعه دارای اهمیت بالایی است. محققان کشور برای ارتقای وضعیت سلامت این افراد، بر گنجاندن انواع میوه و سبزی در برنامه غذایی آنها تأکید دارند. به گزارش ایسنا، پژوهشهای اخیر، حاکی از آن هستند که یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار در ایجاد بیماریهای قلبی، فشارخون و دیابـت، ناشـی از اختلالات ایجادشده در رشد و تکامل دوران جنینی و شیرخواری است و ایـن اختلالات سبب تغییرات درازمدت در فیزیولوژی و متابولیسـم فـرد میشوند. شواهد نشان میدهند که کمبود مواد مغذی دریافتی و تغذیه نادرست بهویژه دریافت ناکافی میوه و سبزیها معمولاً با ابتلا به بیماریهای زیادی برای مادر و جنین همراه است. بااینحال و باوجود مزایای بالای مصرف میوه و سبزیها، برخـی از محققـان کمبود مصرف این گروه غذایی را از چالشهای تغذیـه در مـادران باردار برشمردهاند. امروزه بسیاری از مطالعـات بـه نقـش مهـم دریافت کافی این گروه غذایی در پیشـگیری از بیماریهای مـزمن ازجمله بیماریهای قلبی عروقی، انواع سرطانها، دیابـت و چـاقی اشاره میکنند. در این راستا، سازمان سلامت جهانی، مصرف روزانه ۳ تا ۴ واحـد از گروه میوهها و ۴ تا ۵ واحد از گـروه سبزیها را بـرای زنـان بـاردار پیشنهاد میکند. این موضوع که نقش مهمی در حفظ سلامت عمومی جامعه دارد، توسط محققانی از دانشگاه علوم پزشکی مشهد مورد پژوهش قرار گرفته است. این محققان در مطالعه خود تأثیر برگزاری دورههای آموزشی مبتنی بر نظریه شناختی اجتماعی را بر میزان دریافت میوه و سبزی زنان باردار مورد بررسی و ارزیابی علمی قرار دادهاند. در این مطالعه نیمه تجربی که روی ۹۰ نفر از زنان باردار مراجعهکننده به مراکز جامع سلامت حاشیه شهر مشهد انجام شده است، مداخله آموزشی بـه میـزان چهار جلسـه آموزشـی ۶۰ دقیقهای بهصورت دو روز در هفته طی مدت دو هفته برگزار شده است. در این جلسات آموزشی که بر اساس نظریـه شناختی -اجتمـاعی طراحی شده بودند، آموزش مادران برای افزایش دریافت میوه و سبزی با تأکید بر مواردی چون آگاهی، انتظار پیامد، ارزش پیامد، دسترسـی، خودتنظیمی و خودکارآمدی انجام شده است. طبق نتایج بهدستآمده از این مطالعه، میزان مصرف روزانه میوه و سبزیها در مادران بارداری که در کلاسهای آموزشی مشارکت داشتند، بلافاصله بعد از آمـوزش در مقایسـه بـا قبل از آموزش افزایش قابلتوجهی پیدا کرد. این مداخله آموزشی طراحیشده بر اساس نظریـه شـناختی اجتمـاعی همچنین باعث شد که از شدت کاهش مصرف مواد غذایی فوق که اغلب ناشی از تغییـرات فصل و کاهش تنوع این گروه غذایی است، پیشگیری شود. دراینباره، علی تقی پور و همکاران محققش از دانشگاه علوم پزشکی مشهد میگویند: «عوامل محیطـی و اقتصادی ازجمله عوامل مهم در مصرف میوه و سبزیها هستند که حمایتهای دولت را میطلبند. یکی از دستاوردهای مطالعه حاضر تأثیر مداخله آموزشی در افزایش خودتنظیمی رفتار زنان بـاردار بود و درکل، به نظر میرسد اسـتفاده از چنـد راهبـرد همزمان شامل تقویت در هنگام رفتار مطلـوب بهویژه بـر اساس گزارش مصرف میوه و سـبزی روزانـه و همچنـین ارائه نمونههای برنامه غذایی مناسب برای خانمهای باردار، منجر به بهبود خودتنظیمی دریافـت تغذیهای زنـان گـروه مداخله میشود». به گفته این محققان، «رفتار فرآیند پیچیدهای است کـه تغییـر آن کـار سادهای نیسـت. طبق یافتههای پژوهش ما، مداخله آموزشی مبتنـی بـر نظریـه شناختی اجتماعی با تأکید بر بهبود موارد موسوم به خودتنظیمی و انتظار پیامد، نقش مهمی در ارتقای رفتار تغذیهای زنان باردار دارد. هرچند محـدودیت در مدتزمان اجـرای مداخلـه، درگیـر نکـردن همسران مادران باردار در طول برنامه، محدودیت زنان باردار جهت شرکت در جلسات آموزشی به دلیل شرایط فیزیولوژیک جسمی آنها و حجم کم نمونههای مورد مطالعه میتواند از عوامل مؤثر بـر نتایج مشاهدهشده در این مطالعه باشد». تقی پور و همکارانش با توجه به این نتایج که در نشریه «پایش» به چاپ رسیدهاند، تأکید دارند: «با توجه بـه کمهزینه بـودن فعالیتهای پیشگیرانه در مقایسه با فعالیتهای درمانی و با توجـه به اهمیت نقش آموزش ساختارمند در جهت ارتقای سلامت مادران، ضرورت آموزش در ابعاد وسـیع و بـا اسـتفاده از روشهای علمـی مناسب بهمنظور بهبود مراقبتهای دوران بـارداری و تولـد نـوزاد سالم، بیشازپیش احساس میشود و این امر مهم بهعنوان یکی از اولویتهای بهداشتی جامعه محسوب میشود». نشریه «پایش»، متعلق به پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی است که با ترتیب هر دو ماه یک شماره منتشر میشود. انتهای پیام
مشاهده بیشتر »