از ماست که بر ماست – پایگاه خبری دانستنی آنلاین

سازمان های جامعه مدنی شامل سازمان های مردم نهاد، احزاب و تشکل های صنفی و حرفه ای، انجمن های علمی، اتحادیه ها، تشکل های مذهبی و… می شود و دارای طیف گسترده ای است که اعضای آنها عموما افراد داوطلبی هستند که به صورت غیرانتفاعی، سازمان یافته، مستقل و در جهت دستیابی به آرمان ها و ارزش های اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی یا زیست محیطی سازمان خویش تلاش می کنند.

به گزارش دانستنی آنلاین ، سید ابوالفضل میرقاسمی، فعال مدنی در یادداشت خود آورده است: هر چند جهان، منطقه و ایران با چالش های فزاینده ای در حوزه مدیریت منابع طبیعی و محیط زیست مواجه است ولی خوشبختانه سیاست های کلان ابلاغی در حوزه منابع طبیعی و سیاست ها و اولویت های اکثر دستگاه های دولتی بر استفاده از همه ظرفیت های دولتی و غیردولتی و آحاد مردم در زمینه حفظ، اصلاح، احیا، توسعه و بهره برداری اصولی از منابع طبیعی تاکید دارند به طوری که در چند سال اخیر، سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور از رویکردهای مشارکتی و مردمی استقبال کرده و از همه دست اندرکاران کلیدی به خصوص سمن ها، انجمن های علمی و صنفی و اتحادیه ها و تشکل های مردمی منابع طبیعی و محیط زیستی استمداد کرده است.

آموزه های دینی و آخرین دستاوردهای جهانی بر تبعیت از رویکردها و رهیافت های مشارکتی تاکید دارند ولی آیا سازمان های جامعه مدنی فعال در ایران، ظرفیت و توان لازم جهت ورود به عرصه حکمرانی و بهبود و ارتقای کارآمدی و اثربخشی دولت را دارند؟

آیا اوضاع کنونی کشور، فقط به دلیل نقش آفرینی ضعیف و ناقص دولت و بخش خصوصی است یا اینکه سازمان های جامعه مدنی هم نتوانسته اند آن طور که باید و شاید در عرصه حکمرانی، حضور فعال و موثری داشته باشند؟!

در واقع باید بگوییم که در این چالش ها، فقط نقش مدیریت و دولت در عقب افتادگی ها پررنگ نیست و اگر دقیق تر نگاه کنیم، سازمان های مردم نهاد هم نتوانسته اند به اندازه کافی قدرتمند عمل کنند.

در این مقوله مهم فقط نمی توانیم دولت و مدیران را مقصر بدانیم و به قول معروف: از ماست که بر ماست!

لینک کوتاه : https://danestanyonline.ir/?p=127518