پایگاه تحلیلی و خبری دانستنی نیوز
دانستنی نیوز: نشریه Green City Times ، آخرین روندهای جهانی در پایداری اقلیم بررسی کرده است، مواردی نظیر: انرژی تجدید پذیر، بهره وری انرژی، حمل و نقل انبوه پایدار، برنامه ریزی شهری سبز، ساختمان سبز و وسایل نقلیه الکتریکی و هیبریدی.
سیاست های جهانی و ملی برای مدیریت پایدار پسماند، سال ها باقی مانده است، بنابراین شهرها باید مسئولیت اعمال تغییرات را بر عهده بگیرند. شهرها دستورالعمل‌های خود را برای تغییر سنتی پسماند، تعیین می‌کنند و بر روی کار به سوی سیستم بدون زباله تمرکز می‌کنند.سانفرانسیسکو، پیشرو در زمینه تولید زباله های صفر در ایالات متحده، برنامه مشخص را اعمال کرده است تا ۸۰ درصد زباله های خود را از محل های دفن زباله دور نگه دارد.
همانطور که شهرهای سراسر جهان ایده‌های جدید مدیریت زباله را آزمایش می‌کنند، می‌آموزند کدامیک کارایی دارد و کدامیک فاقد کارایی است. به اشتراک گذاری این پیشرفت ها می تواند به پیشبرد ابتکارات جهانی بیشتر کمک کند. در اینجا فقط چند روش وجود دارد که مکان‌های مختلف به بحران زباله پاسخ می‌دهند.
مر‌دم و سازمانها هر یک باید سهم خود را انجام دهند. شهرها فقط می توانند کارهای زیادی را به تنهایی انجام دهند. بسیاری از این برنامه ها بدون استقبال عمومی متوقف می شوند. افرادی که مایل به پیاده‌سازی سیستم‌های جدید برای جداسازی زباله‌های خود هستند، لازم است تا تغییری ایجاد کنند.
سعی کنید خودتان کمپوست کنید یا از خدمات ارائه شده توسط شهرتان استفاده کنید. بررسی کنید تا مطمئن شوید که مواد خطرناک را دور نمی اندازید و سعی کنید آنها را به درستی دور بیندازید.
گام‌های کوچکی مانند این، امکان بهبود در سطح شهر را فراهم میکند که سپس می‌تواند به سطوح ملی و جهانی گسترش یابد. همه چیز از ما شروع می شود.
پنج روشی که شهرها می توانند زباله ها را پایدارتر، مدیریت کنند عبارتست از:
١) تولید انرژی از زباله: در کپنهاگ، دانمارک. یکی از راه های منحرف کردن زباله از محل های دفن زباله، سوزاندن آنها است. نیروگاه هایی که معمولاً به سوخت های فسیلی متکی بوده و می توانند در عوض از زباله برای تولید برق و گرما استفاده کنند، اگرچه یک راه حل به ظاهر ساده است، اما منتقدان استدلال می کنند که روش دفع ارزش هزینه را ندارد و مقادیر بالای انتشار گازهای گلخانه ای را موجب می شود. کپنهاگ محل استقرار نیروگاه انرژی زائد به نام کپن هیل است که دارای یک شیب سبز بزرگ است که برای اسکی در زمستان و پیاده روی در ماه های گرمتر استفاده می شود. کپن‌هیل سالانه ۴۵۰۰۰۰ تن زباله را به انرژی می‌سوزاند و بیش از ۳۰۰۰۰ خانه را با برق و ۷۲۰۰۰ خانه را گرم میکند.
کپن‌هیل با دیگر نیروگاه‌های تبدیل زباله به انرژی متفاوت است، زیرا در حال کار بر روی راه‌هایی برای جذب انتشار گاز کربن و ذخیره یا بازیافت آنها است. کپن‌هیل حدود ۹۹ درصد از ساختمان‌های کپنهاگ را گرم میکند. همچنین برای کاهش استفاده از سوخت های فسیلی که منابع کمیاب هستند، تلاش می کند. موفقیت در دانمارک سایر شهرها را بر آن داشت تا به اجرای این سیستم نیز فکر کنند.
۲) برنامه های پرداخت به اندازه تولید زباله خانوارها را اجرا کنید: محبوبیت برنامه های پرداخت به اندازه تولید زباله خانوارها در حال افزایش است. جوامعی که این طرح‌ها را ندارند، حذف زباله را با پول مالیات دارایی تامین می‌کنند. هیچ انگیزه ای برای خانوارها وجود ندارد که میزان زباله تولیدی خود را کاهش دهند. برنامه‌های پرداخت هزینه از ساکنان کیف، پول دریافت می‌کنند. افراد باید کیسه های زباله رنگی خاص یا برچسب هایی را برای چسباندن به قیمت ۱ تا ۲ دلار خریداری کنند. تعیین هزینه برای حذف زباله هیچ تفاوتی با دریافت هزینه برای سایر تاسیسات ندارد. این کمک می کند تا مصرف کنندگان از مصرف خود آگاه شوند و می تواند تأثیر قابل توجهی داشته باشد. نیوهمپشایر در حال حاضر مزایایی را از برنامه پرداخت به اندازه تولید زباله خانوارها بیان میکند. وی داده‌های ۳۴ شهر با این برنامه را با شهرهایی که این برنامه را نداشتند مقایسه کرد و دریافت که ۴۲ تا ۵۴ درصد زباله‌ها را کاهش می‌دهد. این طرح ساده افراد را در قبال زباله های خود مسئول تر می کند و به کاهش بار روی محل های دفن زباله کمک می کند.
۳) راه هایی برای بازیافت زباله های خطرناک بیابید: دفع زباله های خطرناک دشوار است و مواد شیمیایی مضر را به جو فضا، اضافه می کند. بخشی از مشکل این است که بسیاری از مصرف کنندگان نمی دانند مواد خطرناک چیست و می توانند اقلام بالقوه مضر را به زباله های معمولی خود بیاندازند. این محصولات می توانند فلزات و مواد شیمیایی سمی را وارد جو و خاک کنند و بر کیفیت هوا، غذا و آب تأثیر بگذارند.
به منظور حفاظت از محیط زیست، زباله های خطرناک باید به طور پایدار مدیریت شوند.شهرها باید به ساکنان درباره خطرات پرتاب این وسایل روزمره در زباله هایشان آموزش دهند. اقلام خطرناک رایج عبارتند از کارتریج چاپگر، لامپ، مایعات خودرو، باتری و لاک ناخن. بهترین راه برای بازیافت این محصولات، بردن آنها به مکانی است که برای درمان مناسب آنها طراحی شده است. به عنوان مثال، برخی از فروشگاه های سخت افزار باتری ها را برای بازیافت مصرف می کنند. قرار دادن سیستم های بهتر و سازگارتر برای خانواده ها برای بازیافت اقلام خطرناک خود می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. علاوه بر این، همان نوع مراقبت در مدیریت زباله های خانگی برای مراقبت های بهداشتی نیز اعمال می شود. زباله های پزشکی باید به طور پایدار مدیریت شوند، از جمله استفاده از سطل های رنگی و محصولات قابل بازیافت، در صورت امکان. مدیریت زباله های ناشی از مراقبت های بهداشتی همچنین می تواند از محیط زیست در برابر سموم تولید شده توسط زباله های پزشکی خطرناک محافظت کند.
۴)زباله دان های مجهز به هوش مصنوعی نصب کنید: یکی از مشکلات مدیریت پسماند معمولی این است که کامیون‌های کمپرسی زباله‌ها را بر اساس یک برنامه زمان‌بندی مشخص جمع‌آوری می‌کنند، اغلب چند بار در هفته، صرف نظر از اینکه پر و آماده تخلیه هستند یا نه، انواع مختلف اقلامی که در این زباله‌دان‌ها ریخته می‌شوند نیز مشکل ایجاد می‌کنند. مواد خطرناک، ضایعات مواد غذایی و بازیافت، اغلب زمانی که راه های بهتر و ایمن تری برای دفع آنها وجود داشته باشد در این ظروف قرار می گیرند. شهر میامی در حال آزمایش یک سیستم جدید برای مدیریت زباله در سطح زباله‌دان می باشد. در این شهر زباله‌دان‌های مجهز به هوش مصنوعی را در سراسر شهر نصب کرده است که زمان پر شدن آنها و انواع زباله‌ها را بررسی می‌کنند. این روش جدید به این معنی است که کامیون‌ها فقط زمانی زباله‌ها را جمع‌آوری می‌کنند که ظرف پر باشد، و در صورت غیرضروری از انتشار کربن ناشی از رانندگی صرفه‌جویی میکند. میامی همچنین از این فناوری برای آموزش ساکنان ساختمان هایی استفاده کرده است که به طور مداوم زباله ها را در سطل زباله می ریزند که باید به درستی بازیافت، کمپوست یا دفع شوند.
۵)بهبود سیستم های طبقه بندی زباله: یافتن روش‌های بهبودیافته برای تفکیک زباله از موادی که قابل استفاده مجدد و بازیافت هستند، می‌تواند به کاهش بار روی محل‌های دفن زباله کمک کند. حذف مواد قابل بازیافت، دفع صحیح زباله های خطرناک و صرفه جویی در مواد غذایی برای کمپوست کردن، همگی مفید هستند. با این حال، شهرها با اجرای سیستمی که انواع مختلف زباله ها را پوشش می دهد، مشکل دارند.
سونگدو، کره جنوبی، گام های بلندی در تبدیل شدن به زباله های صفر برداشته است. این کار را از طریق سیستم لوله‌هایی انجام می‌دهد که از خانه‌ها به مناطق پردازش زباله ضروری هدایت می‌شوند.
خطوط مختلف برای انواع مختلف زباله است.
سانفرانسیسو سیستم جمع آوری زباله خود را با داشتن سه سطل زباله در کنار خیابان به جای یک سطل، بهبود بخشیده است. هر یک ظرف برای زباله، مواد قابل بازیافت و کمپوست وجود دارد.
🔹منبع : Green City Times
