کتاب

تجهیز تماشاخانه سیار کانون به بازی‌خانه تماشاخانه سیار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به مناسبت برگزاری پنجمین جشنواره ملی اسباب‌بازی در سفر به استان سیستان و بلوچستان به بازی‌خانه مجهز شد. به گزارش ایسنا، تماشاخانه سیار کانون «پیک امید» که تا پیش از این فعالیت‌هایی همچون نمایش فیلم، نمایش‌های عروسکی، قصه‌گویی، کتاب‌خوانی، شعرخوانی و... را در سفر به استان‌ها، شهرها و روستاهای کم‌برخوردار انجام می‌داد، به مناسبت پنجمین جشنواره ملی اسباب‌بازی نیز به بازی‌خانه مجهز شد. این بازی‌خانه که شامل بازی‌های دیجیتالی، گروهی و رومیزی است، برای اولین‌بار در سفر تماشاخانه سیار کانون به هفت شهر از استان سیستان و بلوچستان رونمایی می‌شود. برنامه‌های فرهنگی تماشاخانه سیار کانون در سفر هشت‌روزه از روز شنبه هفتم تا روز یکشنبه پانزدهم دی ۱۳۹۸ به استان سیستان و بلوچستان در دو بخش صورت می‌گیرد. در برنامه صبح، مسابقات دانش‌آموزی در حوزه بازی‌های دیجیتالی، گروهی و رومیزی انجام می‌شود و در برنامه شب، فیلم‌ها و انیمیشن‌های تازه کانون از جمله «گرگم و گله می‌برم» امیرهوشنگ معین، «زری زری کاکل زری» مهین جواهریان و «ضربه فنی» غلامرضا رمضانی به همراه انیمیشن سینمایی «آخرین داستان» به کارگردانی اشکان رهگذر برای کودکان، نوجوانان و خانواده‌هایشان به نمایش درمی‌آید. بر اساس این خبر، پس از نمایش این فیلم‌ها و انیمیشن‌ها مسابقه‌هایی با موضوع «شاهنامه» برای بچه‌ها برگزار می‌شود که برندگان این مسابقه جوایز خود را دریافت می‌کنند. بر همین اساس، زابل، زاهدان، بنجار، خاش، ایرانشهر، نیکشهر و چابهار از شهرهای استان سیستان و بلوچستان هستند که تماشاخانه سیار کانون در آن‌ها توقف خواهد داشت و با برنامه‌ریزی کانون، کودکان و نوجوانان ساکن روستاها و حاشیه‌نشینان این هفت شهر نیز از این برنامه‌ها بهره‌مند خواهند شد. این فعالیت‌ها با همکاری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و موسسه مهر گیتی برگزار می‌شود. بر اساس گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تماشاخانه سیار کانون از سال ۱۳۵۱ تاکنون فعالیت‌های‌ فرهنگی در مناطق کم‌برخوردار کشور انجام می‌دهد. انتهای پیام

رونق تولید ملی اسباب‌بازی در گرو پژوهش مسئول کمیته‌ علمی پنجمین جشنواره‌ ملی اسباب‌بازی معتقد است که اسباب‎بازی یک محصول فرهنگی است و به همین دلیل اسباب‎بازی‎ها به دلیل ارتباط مستقیم با زندگی حال و آینده‎ کودک، نیازمند تحقیق و پژوهش در تمامی مراحل از ایده و طراحی تا تولید و فروش هستند. به گزارش ایسنا، بهنام زنگی - عضو هیات علمی دانشکده هنر دانشگاه تربیت مدرس-، در آستانه برگزاری این جشنواره گفت: ما با اسباب‎بازی می‎توانیم الگوهای فرهنگی را ارائه کنیم، می‎توانیم آموزش دهیم، درمان کنیم، الگوها و هنجارهای اجتماعی را رواج دهیم و... به همین دلیل توجه به پژوهش و تحقیق، اصلی‌ترین قدم برای تولید اسباب‎بازی است و با توجه به شعار جشنواره، کودکان را برای جهان و زندگی واقعی آماده کنیم. مدیرمسئول فصل‌نامه علمی پژوهشی «پژوهش هنر» گفت: ‌اگر به اهمیت موضوع پژوهش پی ببریم، درمی‌یابیم که برای تولید یک وسیله و یا ابزار بازی کودک، بیش از هر فناوری و دانشی نیازمند بررسی‌های جامعه‌شناسی و آسیب‌شناسی هستیم تا خیال‌مان از وسیله‏‌ای که کودکان بخش بزرگی از زندگی خود را با آن می‏‌گذرانند، راحت باشد. به گفته‌ این کارشناس، گاهی نبود یک وسیله و فناوری در اطراف ما به مراتب ضرر و زیان کمتری به همراه دارد تا این‌که به شکل نادرست در دسترس ما قرار داشته باشد. این مسئول جشنواره‌ ملی اسباب‌بازی درباره‌ برنامه‌های علمی رویداد ملی اسباب‌بازی توضیح داد و گفت: امسال سه نشست تخصصی برگزار خواهیم کرد که درباره‌ لزوم و اهمیت پژوهش در اسباب‎بازی است. چرایی ضرورت پژوهش در ساخت اسباب‌بازی به عنوان یک صنعت مهم بررسی خواهد شد، همچنین نشست دوم به ابعاد روان‌شناختی بازی و اسباب‎بازی می‌‏پردازد که متخصصان با گرایش‎های مختلف در آن حضور خواهند داشت و نشست سوم به الگوهای ایرانی بازی و اسباب‌بازی خواهد پرداخت و هویت ایرانی و طراحی ایرانی در اسباب‎بازی را مورد بررسی قرار خواهیم داد. او همچنین درباره‌ بخش کارگاه‌ها و آموزش‌های گروهی هم گفت: در کنار این نشست‎ها، چهار کارگاه هم برگزار می‎شود که کارگاه اول با موضوع برندسازی، موفقیت در فروش و تبلیغات در صنعت اسباب‎بازی است، کارگاه دوم به بخش هویت ایرانی در عروسک و لباس عروسک می‎پردازد، کارگاه سوم، موضوع شخصیت‎پردازی و ساخت کاراکتر در اسباب‏‌بازی را مورد بررسی قرار می‏‌دهد و در کارگاه چهارم درباره‏ عروسک‎های بازآفرینی‌شده از مواد دورریز صحبت خواهد شد. جشنواره‌ پنجم اسباب‌بازی، امسال درحالی برگزار می‌شود که به بخش‌های علمی و تخصصی آن زمان زیادی اختصاص داده شده است. زنگی در همین‌باره، تاکید دارد که اهمیت ماجرا برای رسیدن به وضعیتی است که برای کودکان مناسب باشد. او افزود: با توجه به چندوجهی بودن ماهیت اسباب‎بازی‎ها ما تمرین‎های متفاوت فکری و جسمی داریم، مانند تمرین پرورش خلاقیت، تمرین پیدا کردن راه و شناسایی و تشخیص. هر بازی می‎تواند یک یا چند شاخص را در خود داشته باشد و کودک در فرایند بازی آن‎ها را تمرین کند. زنگی ادامه داد: برای مثال در تمرین ساختن، بسیاری از اسباب‌بازی‎ها، عمل ساختن را برای کودک محقق می‏‌کنند که می‏‌تواند بخش خلاقیت و نیاز به ساخت و خلق کردن در کودک را پرورش دهد تا اگر در زندگی واقعی در سنین نوجوانی و بزرگسالی نیاز به خلق چیزی داشت، بتواند با مراجعه کردن به آن بازی و به یادآوری فرایند حل مساله از آن ایده و خلاقیت الگوبرداری کند. رونق تولید اسباب‌بازی بهنام زنگی درباره‌ تاثیر جشنواره‏ ملی اسباب‏‌بازی بر رونق تولید داخلی گفت: اگر به اهمیت پژوهش در تولید اسباب‌‏بازی دقت داشته باشیم، متوجه می‎شویم که تاثیر جشنواره‎ اسباب‏‌بازی با برگزاری کارگاه‎ها، نشست‏‌ها و میزگردهایی که با حضور متخصصان هر حوزه برگزار می‌شود، چقدر می‏‌تواند بر دانش افراد تاثیرگذار باشد. مسئول کمیته علمی جشنواره ادامه داد ما تلاش زیادی نکرده‌ایم که اسباب‌‏بازی‏‌ها و سرگرمی‏‌های بومی خود را صنعتی کنیم. به همین دلیل اسباب‏‌بازی‌های ما بیشتر وارداتی شدند و میان بازی‏‌های بومی ما و بازی‌های صنعتی که الان وجود دارد، گسست ایجاد شده است. طبیعی است که وقتی یک صنعت در مرحله‎ ساخت دنباله‌رو می‎شود در مرحله‎ تولید ایده نیز الگوبرداری می‌‏کند. این چیزی است که بر اساس پژوهش قابل حل است، یعنی اگر پیشینه‏‌های اسباب‌‏بازی را بررسی کنیم و در دستور کار قرار دهیم، می‏‌توانیم نتیجه‏ مطلوبی بگیریم. بر اساس گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، وی در پایان تاکید کرد با برگزاری جشنواره و حضور مسئولان، دست‏اندرکاران صنعت اسباب‏بازی، تولیدکنندگان، طراحان و همه‏ کسانی که در این صنعت فعالیت می‌‏کنند، فرصتی فراهم می‎شود که با همکاری و همفکری با هم بتوانند تولیدات داخلی را با کیفیت و بهداشت مناسب برای کودکان تولید کنند. پنجمین جشنواره‌ ملی اسباب‌بازی از ۷ تا ۱۳ دی ۱۳۹۸ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی‌هنری کانون در خیابان حجاب در بخش‌های نمایشگاهی و کارگاهی و آموزشی میزبان عموم فعالان، علاقه‌مندان و خانواده‌هاست. انتهای پیام

ویدئو / پنج فیلم پرفروش هفته - ۴ دی ۹۸ از میان فیلم‌های در حال اکران بر پرده سینماهای سراسر کشور، پنج فیلم توانسته‌اند رتبه‌های بالای جدول پرفروش‌ترین‌های هفته اخیر (۲۷ آذر تا ۴ دی ۱۳۹۸) را به خود اختصاص دهند. در این ویدئو این پنج فیلم را مرور می‌کنیم. دریافت 65 MB ‌تدوینگر: نوید مرسلی / گرافیست: پدرام آقایی، نوید مرسلی‌

تغییر ساعت پخش «فوتبال ۱۲۰» فردوسی‌پور ساعت برنامه‌ «فوتبال ۱۲۰» این هفته به دلیل پخش زنده بازی لسترسیتی ـ لیورپول تغییر کرد. به گزارش ایسنا، برنامه «فوتبال۱۲۰» پنجشنبه (پنجم دی ماه) به دلیل پخش زنده بازی (لسترسیتی ـ لیورپول) ساعت ۲۱ و ۳۰ از شبکه ورزش پخش خواهد شد. برنامه «فوتبال ۱۲۰» به تهیه‌کنندگی عادل فردوسی‌پور و اجرای حمید محمدی به بررسی اخبار، نتایج و حاشیه‌های جذاب فوتبال در جهان در ایام برگزاری مسابقات باشگاهی و ملی مهم در جهان می‌پردازد. «فوتبال ۱۲۰» علاوه بر پخش کلیه گل‌های مسابقات معتبر فوتبال در اروپا و جهان، به تحلیل اتفاقات و اخبار مرتبط با فوتبال در جهان اختصاص دارد. انتهای پیام

با «هوپ هوپ‌نامه» به طنز علاقه‌مند شدم ناصر فیض از این‌که با خواندن «هوپ هوپ‌نامه» میرزا علی‌اکبر صابر به طنز علاقه‌مند شده است و از این‌که حوزه مورد علاقه‌اش برای مطالعه، کتاب‌های پزشکی است، گفت. به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، سومین نشست از سلسله برنامه‌های «چهره‌خوانی» (چهره‌ها چگونه کتاب می‌خوانند؟) با حضور ناصر فیض، نویسنده و شاعر طنزپرداز در تالار فرهنگ مرکز همایش‌های کتابخانه ملی ایران برگزار شد. فیض در ابتدای این نشست به تشریح طنازی در شعر و کلام پرداخت و گفت: شاخه‌های هنری منافاتی با یکدیگر ندارند اما در طنز رعایت ظرافت‌ها و نکات ضروری است. شناخت ظرفیت فردی که مورد خطاب طنز قرار می‌گیرد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. او با تاکید بر دقت در شوخی با افراد ناآگاه، بیان کرد: بر همین اساس باید گفت که طنزپردازی نیاز جدی به شناخت طرف مقابل و ظرفیت‌های آن دارد، طنزپردازی رندی خاصی می‌طلبد و اگر به سمت خط قرمزها نرود اصلا طنزپرداز نیست. این شاعرطنزپرداز در ادامه به تشریح ظرافت‌های زبانی در طنزپردازی پرداخت و افزود: ذات طنز اعتراض و توجه به ناخوشایندی‌ها است و در این بین شناخت مخاطب باعث می‌شود تا به اثر روح داده شود. فیض با اشاره به تاریخچه تشکیل دفتر حوزه هنری طنز در ایران، گفت: این دفتر به پیشنهاد ابوالفضل زرویی‌نصرآباد، طنزپرداز فقید در حوزه هنری بنا شد و به دنبال آن اولین شب شعر طنز با عنوان «حلقه رندان» برگزار شد. او با اشاره به استقبال اهل قلم از تاسیس این دفتر، اظهار کرد: مداومت در برگزاری جلسات ادبی طنز به جایی رسید که امروز شاهد برگزاری جشنواره طنز و چاپ مجموعه رمان طنز هستیم و هم‌اکنون چند ناشر از جمله انتشارات «قاف» و «سپیده‌باوران» فقط به چاپ کتاب طنز می‌پردازند. این شاعر و نویسنده با تاکید بر این‌که معیارهای طنز در طنزپردازی باید رعایت شود، گفت: به اعتبار طنز می‌توان یک سری از حرف‌ها را گفت و درواقع در شعر و هنر اجازه بیشتری برای نقد وجود دارد. فیض درباه شیوه مطالعه خود ادامه داد: من فقط شب‌ها کتاب می‌خوانم، مطالعه درست و حسابی فرصت و تمرکز می‌خواهد، شب در میان شاعران بسیار اهمیت دارد و بسیار هم به آن اشاره شده و بیشتر شاعران شب‌ها شعر می‌سرایند. او سپس تصریح کرد: هر فردی شیوه خاص مطالعه خود را دارد. البته این مساله به زمان و مکان مطالعه بستگی دارد؛ برای مثال در مترو نمی‌توان رمان خواند، این مکان برای خواندن داستان‌های کوتاه مناسب‌تر است تا رشته مطلب از دست خواننده رها نشود. این طنزپرداز به بیان خاطراتی درباره آغاز فرآیند مطالعه خود پرداخت و گفت: پدرم فاضل و اهل مطالعه بود و کتاب‌های زیادی داشت. روزی از میان کتاب‌های او کتاب شعر ایرج میرزا را انتخاب کردم و خواندم و بعد از آن کتاب «هوپ هوپ‌نامه» میرزا علی‌اکبر صابر را خواندم. این کتاب چاپ باکو از قلم خوبی برخوردار بود و مطالب انتقادی داشت. باید بگویم با خواندن این کتاب به طنز علاقه‌مند شدم. او به پذیرش خود در رشته پزشکی در سال ۶۵ اشاره و بیان کرد: به دلایلی از ادامه خواندن این رشته تحصیلی منصرف شدم اما همچنان مطالعه کتاب‌های پزشکی را ادامه می‌دهم و به آن علاقه‌مند هستم. او به جایگاه و نقش کتاب در سال‌های نوجوانی خود اشاره کرد و گفت: در آن دوران که وسیله‌های ارتباطی بسیار محدود بودند، کتاب از جایگاه و اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود، به طوری که ما را به جهان وصل می‌کرد. فیض در پایان خواندن کتاب «نیست انگاری در شعر معاصر» نوشته یوسفعلی میرشکاک را پیشنهاد کرد و گفت: در این کتاب به شعر بسیاری از شاعرها از جمله شاملو، فروغ فرخزاد و ... پرداخته شده است. نشست‌های پیشین «چهره‌خوانی» با حضور اکبر ثبوت پژوهشگر تاریخ و فلسفه اسلامی، مسعود فروتن نویسنده و گوینده و محمدرضا سرشار نویسنده و منتقد برگزار شده است. انتهای پیام

محورهای دارای اهمیت تقریب مذاهب اسلامی دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی با تشریح محورهای مدنظرش در آینده مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی گفت: برای رسیدن به وحدت باید به سمت اسوه حسنه یعنی حضرت محمد (ص) حرکت کرده و در رویکرد و آینده مجمع به فضای مجازی، نوسازی، پرهیز از تفرقه و اختلاف و بهره‌گیری از ابزار رسانه بیشتر استفاده کنیم. به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام و المسلمین شهریاری امروز (چهارشنبه، ۴ دی ماه) در مراسم معرفی خود که با حضور حجت‌الاسلام و المسلمین گلپایگانی -مسئول دفتر مقام معظم رهبری- و جمعی از شخصیت‌های علمی، فرهنگی و هنری و سفرای کشورهای اسلامی برگزار شد با تقدیر و تشکر از تلاش‌های آیت الله بروجردی، آیت الله تسخیری و آیت الله اراکی اظهار کرد: برنامه ما در محتوای تقریب دارای اصول و محتواهایی است که مقام معظم رهبری در فرمایشات خویش به آن اشاره داشتند و آن اصول عبارتند از پرهیز جوامع از تعارض و مشاجره، اتحاد در برابر دشمن مشترک و هم افزایی در راستای اقتدار جهان اسلام در حوزه‌هایی همچون علم، ثروت، امنیت، قدرت سیاسی و تاسیس تمدن نوین اسلامی. وی گفت: جهان اسلام دارای ظرفیت‌های بسیار گسترده‌ای است که می‌توانیم آن را به قدرتی علیه استکبار جهانی تبدیل کنیم. باید راهبردها و هدف را تبیین و در شبکه جهانی عملیاتی کنیم. دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی یادآور شد: ما نمی‌توانیم در مواضع خود از اعتقاداتمان دست برداریم بلکه باید موضع ثالثی را تعریف کنیم و حول آن جمع شویم. پیامبر اسلام پیامبر رحمت، اسوه و الگو است که راه را به ما نشان داده است. اگر به آن سمت حرکت کنیم به یکدیگر نزدیک می‌شویم. در زمینه نوسازی فضای مجازی نیز باید فعالیت داشته باشیم و باید نوسازی و برندسازی را مد نظر قرار بدهیم. یکی دیگر از محورهای ما گردش اطلاعات است و باید اطلاعات را با یکدیگر تبادل کنیم. ابزار رسانه، ابراز بسیار مهمی است که می‌توانیم در ایجاد شبکه‌سازی از آن بهره ببریم. امروزه برند حلال یک برند بین‌المللی است که می‌تواند محور آینده فعالیت‌های ما قرار بگیرد. شهریاری افزود: راه دیگر ما تراکنش و مبادله است که در جهان اسلام ظرفیت زیادی دارد و باید شبکه‌سازی گسترده‌ای بر روی این مسئله داشته باشیم. تشکیل اتاق فکر با حضور نخبگان تقریبی و علمای جهان اسلام می‌تواند ما را به سمت وحدت سوق بدهد. همچنین باید از ظرفیت عقلانیت اسلام بهره ببریم. حکمی که از سوی مقام معظم رهبری به بنده ابلاغ شد نکات بسیار مهمی وجود داشت که می‌تواند در مسیر گام بعدی تقریب مورد توجه قرار گیرد. انتهای پیام

پایان فیلمبرداری و ادامه تدوین " ستاره‌بازی " فیلمبرداری جدیدترین فیلم بلند سینمایی هاتف علیمردانی به پایان رسید و تدوین آن ادامه دارد. به گزارش ایسنا، با پایان فیلمبرداری فیلم سینمایی "ستاره بازی" به کارگردانی هاتف علیمردانی و تهیه‌کنندگی علی سرتیپی و بازگشت گروه به ایران تدوین آن از هفته گذشته توسط امیر ادیب پرور آغاز شده است. عوامل سازنده این اثر امیدوارند با اتمام مراحل فنی،نسخه نهایی را به جشنواره سی و هشتم فجر برسانند. فرهاد اصلانی،مایکل مدسن،شبنم مقدمی،مارشال منش و ملیسا ذاکری در کنار لیندا جویز،هاوارد رسنزتین،دان لیستر،هیدی کدنبرگ،دان فورد،جان ویلر، حسن صنعتی،سامان اصلانی،هستی جوادی در "ستاره بازی" نقش آفرینی می‌کنند. انتهای پیام

مسئولیت شورای راهبردی تئاتر به «اداره تئاتر» واگذار شد مدیرکل هنرهای نمایشی از تغییر اعضای شورای راهبردی این اداره کل و سپردن مسئولیت آن به اداره برنامه‌های تئاتر خبر داد. شهرام کرمی دی‌ماه سال ۱۳۹۷ شورای راهبردی تئاتر را که از ابتدای ورودش به اداره کل هنرهای نمایشی بر آن تاکید داشت تشکیل داد و در کنار خودش، محمدرضا خاکی، علی منتظری، مسعود دلخواه، منصور براهیمی، شهرام گیل‌آبادی و مجید گیاهچی را به عنوان اعضای این شورا معرفی کرد. دبیری این شورا هم بر عهده مجید گیاهچی قرار گرفت اما حالا پس از گذشت یک سال ساختار و مسئول این شورا طبق نظر کرمی تغییر کرده است. مدیرکل هنرهای نمایشی در گفت‌وگویی با ایسنا، در این‌باره توضیح داد: از ابتدای مسئولیتم در اداره کل هنرهای نمایشی بر مشورت با اهالی تئاتر و پیشکسوتان و هنرمندان تاکید داشتم، چون این کار می‌تواند راهگشای بسیاری از مسائل و مشکلات باشد و با برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت و بلندمدت می‌توانیم در فعالیت‌ها و توسعه هنرهای نمایشی رشد ایجاد کنیم که خوشبختانه این شورا سال قبل تشکیل شد و با دعوت از گروهی از هنرمندان و مدیران باسابقه طی برگزاری جلسات مختلف توانستیم جمع‌بندی خوبی درباره موضوع‌های مختلف داشته باشیم. کرمی ادامه داد: اما اخیرا تغییراتی را در شورای راهبردی تئاتر از نظر نوع برنامه‌ریزی، تشکیل جلسات و اتفاقاتی که در آن رخ می‌دهد به وجود آوردیم چون به مرور به این جمع‌بندی رسیدیم که این شورا را گسترش و نوع بهره‌مندی از مشورت هنرمندان را تغییر دهیم. بر همین اساس، ماموریت شورای راهبردی در ساختار جدید اداره برنامه‌های تئاتر به این اداره واگذار شد و فهرست مدعوین را هم تغییر داریم تا شورا وسیع شود و به شکل غیرثابت با گروه مختلفی از هنرمندان جوان و قدیمی مشارکت و همفکری صورت گیرد. او با ابراز امیدواری از این‌که حضور این افراد به ایجاد راهبردهای جدید کمک کند، تاکید کرد: دبیری شورای قبلی بر عهده مجید گیاهچی بود که این مسئولیت به اداره تئاتر واگذار شده و ایشان دیگر مسئولیتی در شورای راهبردی ندارد. او در پاسخ به این‌که برای اعضای قبلی حکم مشخصی بود و اعضایش رسمی اعلام شدند و آیا الان برای شورای جدید اسامی معرفی می‌شوند، گفت: این شورا اعضای ثابت ندارد و براساس موضوعاتی که داریم اعضا تغییر می‌کنند، یعنی در هر ماه به تناسب یک موضوع با مدیریت اداره برنامه‌های تئاتر از اشخاص مختلفی دعوت می‌شود. ضمن این‌که یکی از جمع‌بندی‌های ما در همین شورای جدید این بوده که خیلی از موارد قبل از هر تصمیم‌گیری به اطلاع عمومی برای هنرمندان برسد چون اگر با گروه خاصی مشورت کنیم احتمال اعمال سلیقه وجود دارد. کرمی درباره آیا اعضای شورای قبلی همچنان در این شورا هستند نیز افزود: کماکان نظرمان این است که از این هسته استفاده کنیم و شورایی که سال قبل تشکیل شد هسته اثربخشی است اما دیگر محدود به تعداد افرادی خاص نیست و الان اعضای جدید شورای راهبردی متغیر هستند. مدیرکل هنرهای نمایشی همچنین در پاسخ به این‌که آیا کارکرد این شورا را موثر می‌داند چون با توجه به حاشیه‌ها و اعتراض‌هایی که بعد از برخی تصمیم‌گیری‌ها در این اداره کل از جمله شیوه‌نامه صدور مجوز ایجاد شده به نظر می‌رسد یا شورا تاثیر منفی دارد یا اصلا کارکردی ندارد و با این رویه بهتر است خودش به عنوان مدیر کل تصمیم‌گیری کند، بیان کرد: من به نظر جمعی و مشورتی اعتقاد دارم و در طول سال‌ گذشته هم از حوزه مشورتی خیلی بهره بردم اما شاید از جهت اجرایی اتفاقات محسوسی را شاهد نبودیم چون کاربرد این شورا نقش مشورتی است و نهایتا تصمیم‌گیری به اداره کل برمی‌گردد. او در پایان افزود: برای شیوه‌نامه دو ماه قبل جلسه تشکیل دادیم و تعدادی از هنرمندان دعوت شدند و نظرات‌شان را مکتوب ارائه کردند. برای این کار گروهی را تشکیل دادیم تا نظرات را جمع‌بندی کند و البته باز هم درباره همین موضوع مهم شیوه‌نامه نظارت و ارزشیابی جلساتی را با هنرمندان تشکیل خواهیم داد. انتهای پیام

در ستایش و نکوهش «زمستان» از گذشته زمستان اغلب زبان گویای رنج‌ و شکست برای شاعران و نویسندگان بوده است. گرچه به روایت خود فصل زمستان هنوز هم کمتر پرداخته می‌شود، اما تغییر نگاه به زمستان، انگار تیرگی را از چهره این فصل کمرنگ‌تر کرده است. به گزارش ایسنا، زمستان را نه فقط صائب تبریزی با «مرا مست لقا سر در بیابان جهان دادی/ ندانستی زمستان غیر لغزیدن نمی‌آید؟» و ده‌ها بیت دیگر، نه تنها فردوسی در «شاهنامه» با بیت‌هایی چون «زمستان و سرما و باد دمان/ به پیش آیدت یک زمان بی‌گمان» و نه فقط در روزگاری نزدیک‌تر سعید دبیری در ترانه «زمستون»، بلکه شاعران، ترانه‌سرایان و داستان‌نویسان بسیاری از گذشته تا کنون در آثار خود آورده‌اند. اما زمستان همانند روزهای دی، بهمن و اسفندماهش که از هر پنجره متفاوت جلوه می‌کند در ادبیات فارسی نیز جلوه‌های گوناگونی داشته است. برخی زمستان را با سرمای طاقت‌فرسا همانند ماه بهمن و دیگران با امید رویش شبیه اواخر اسفند به ادبیات آورده‌اند. زمستان گاه همانند شعر مهدی اخوان ثالث و پروین اعتصامی نشانه و زبان حوادث و رنج‌های زمانه است و گاه همچون شعر برخی شاعران سبک خراسانی تنها توصیفی از فصل زمستان است. تعدادی از شاعران، داستان‌نویسان و منتقدان ادبی در گفت‌وگو با ایسنا از نگاه به زمستان در ادبیات، از گذشته تا کنون و همچنین از اثرپذیری شاعران و نویسندگان از ادبیات و فرهنگ غرب در نگاه به این فصل می‌گویند. زمستان بیشتر با نکوهش همراه بوده است تا ستایش میرجلال‌الدین کزازی، شاهنامه‌پژوه، نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه درباره نگاه به زمستان در ادبیات کهن می‌گوید: از نگاهی بسیار فراخ اگر به بازتاب زمستان در پهنه گسترده سخن پارسی بنگریم، خواهیم دید که این بخش از بخش‌های چهارگانه سال نمودی برجسته آشکار در آن ندارد. این ویژگی بازمی‌گردد به آن‌که در باورهای باستانی ایرانی که در سامانه‌های باورشناختی آیینی نیز باز کاسته است زمستان یا به سخنی روشن‌تر و رساتر، تیرگی و سرما پدیده‌هایی گجسته، زیان‌بار، اهریمنی شمرده می‌شده‌اند. او می‌افزاید: پس سخن گفتن از زمستان که روزگار سرما و تیرگی‌ است خوشایند زبان‌آوران سخن‌گستران ایرانی نبوده است، هر زمان که ناچار بوده‌اند بدان پرداخته‌اند. پردازش به زمستان هم بیش با نکوهش همراه بوده است تا ستایش. این پردازش هم همچنان بیش یک‌سره به زمستان بازنمی‌گشته است، وابسته به بهار بوده است و به بهانه ستودن بهار از زمستان سخن می‌رفته است. وارونه زمستان، بهار که روزگار روشنی و گرماست به گونه‌ای ترازمند، دلپذیر و خوشایند بازتابی آشکار و همواره در سروده‌های پارسی داشته است و هنوز نیز دارد. اما در آن سروده‌های اندک که زمینه زبان‌آوری و آفرینش ادبی زمستان و ویژگی‌های افسرنده، اندوه‌بار و دل‌شکن او بوده است نمونه‌هایی‌ درخشان از سخن پارسی را می‌توانیم یاد کنیم. این نمونه‌ها را در شماری افزون‌تر در داستان‌سرایی می‌توانیم یافت. کزازی همچنین بیان می‌کند: هنگاهی که سخن‌ور داستان‌سرای از زمستانی سرد، سوزان و سیاه سخن می‌گفته است، داد هنروری و زبان‌آوری را در آن‌چه درمی‌پیوسته است می‌داده است؛ نمونه‌اش در رزم‌نامه‌های پارسی که برترین‌شان «شاهنامه» فردوسی است یا در بزم‌نامه‌های پارسی که برترین‌شان را نظامی سروده است. من از آن روی که نمونه‌ای از سروده‌های زمستانی را فراپیش بنهم بیت‌هایی از چامه‌ای ستوار (استوار) را می‌خوانم؛ این نمونه بیت‌هایی است بلند، ارجمند، پندارخیز و شگفتی‌آمیز از چامه «برف»، چامه‌ای که خداوندگار معانی، کمال‌الدین اسماعیل سپاهانی با رزآوند (ردیف) «برف» سروده‌ است: «هرگز کسی نداد بدین سان نشان برف/ گویی که لقمه‌ای‌ست زمین در دهان برف/ مانند پنبه‌دانه که در پنبه تعبیه‌ است/ اجرام کوه‌هاست نهان در میان برف/ ناگه فتاد لرزه بر اطراف روزگار/ از چه؟ ز بیم تاختن ناگهان برف/ گشتند ناامید همه جان‌ور ز جان/ با جان کوهسار چو پیوست جان برف/ گر کوه پشم برزده گردد به رستخیز/ کوهی ز پشم برزده آنک مکان برف/ زین سان که سر به سینه گردون نهاد باز/ خورشید پای درننهد ز آستان برف/ آتش به دست و پای فرو مرد بر حق است/ مرغ شرر چگونه پرد ز آشیان برف/ در خانه‌ها ز بس که فرو آمده برف/ نامد به حلق خانه فرو هیچ نان برف/ از نام و جامه خلق جمیل گشتی ار بدی/ از آرد یا پنبه تن ناتوان برف» در پایان این چامه بلند سخن‌گوی سخته‌گوی سپاهانی گفته است: چون برف در سخن ید بیضا نمودمی/ بیم ملالت ار نبودی در بیان برف. زمستان؛ از خطرناکی تا زیبایی عباس مخبر، مترجم و اسطوره‌شناس درباره وضعیت تغییر نگاه به پدیده زمستان در ادبیات از گذشته تا امروز اظهار می‌کند: در کاربرد این پدیده در ادبیات و نگاه به آن، نگاهی زیبایی‌شناختی وارد شده است که قبلا نبوده، چون در ادبیات کهن و اسطوره‌ها عموما زمستان فصلی موجب نگرانی و ناراحتی بوده است و همیشه این دلهره وجود داشته که آیا بهار دوباره خواهد آمد. او در توضیح بیشتر می‌گوید: چون وقتی تمدن و زندگی آدم‌ها وابسته به کشاورزی باشد، طبیعی‌ است که زمستان چیز خطرناکی می‌شود. اما وقتی به دوران مدرن که دیگر آن‌طور وابستگی به کشاورزی وجود ندارد، می‌رسیم یواش یواش برف و زیبایی برف و خود تغییر فصل، جنبه‌های زیبایی‌شناختی پیدا می‌کند و این در ادبیات و هنر که عمدتا از طبقه‌های متوسط تقدیر می‌کند، برجسته می‌شود. مخبر معتقد است که گرچه نماد زمستان برای تمدن کشاورزی است اما همچنان در ادبیات امروز هم گاه نماد شکست و بدبختی‌ است و بیان می‌کند: همچنان زمستان در شعر اخوان آن نماد سردی و شکست را دارد. در ادبیات امروز هم هنوز مثل گذشته آن جنبه‌های زمستان وجود دارد و گاهی تغییر می‌کند. اما به‌طور کلی خیلی فرق می‌کند که یک نفر زیر آفتاب بمیرد یا در برف؛ این، دو مفهوم مختلف را ایجاد می‌کند. این اسطوره‌شناس ادامه می‌دهد: با این‌که می‌گویم زمستان پدیده‌ای‌ است که بیشتر متعلق به گذشته است اما الان هم با وجود پدیده‌هایی مثل کارتن‌خوابی که وقتی زمستان می‌شود برای‌ این افراد سخت است این درحالی است که دیگر وابستگی به کشاورزی وجود ندارد و تمدن پیشرفته و سرمایه‌داری‌ است، اما باز هم گروه‌های آسیب‌پذیر بیشتر آسیب می‌بینند. می‌توان گفت زمستان که عمده اهمیتش برای دوران دیگری بوده به ادبیات در روزگار امروز منتقل شده است. زمستان هم به استعاره تبدیل شد سیروس نوذری، شاعر و پژوهشگر با دیدی کلی درباره نگاه به پدیده‌های جهان خصوصا فصل زمستان در شعر بیان می‌کند: من معتقدم که اساسا هنرمند باید تلاش کند تا نگاهش به جهان بیرون نشان‌دهنده مستقیم احساسات خودش نباشد. یعنی من زمستان را از این منظر نگاه نکنم که نشان‌دهنده هوای سرد، فقر، بیچارگی و دلتنگی است. او که معتقد است شاعر و به طور کلی هنرمند باید دنیای بیرون را آن‌طور که هست نشان دهد ادامه‌ می‌دهد: اما در شعر کلاسیک ما تقریبا چنین اتفاقی نیفتاده است و همه عناصری که در جهان بیرون هستند هنگامی معنا پیدا می‌کنند که بیان‌گر احساسات ما باشند و نه واقعیت بیرونی خودشان. احتمالا فقط در دوره سبک خراسانی قدیم شاعرانی مثل منوچهری و فرخی سیستانی توانسته بودند به این مسئله دست پیدا کنند، یعنی طبیعت را آن‌طور که بیرون هست نشان دهند. این اتفاقی بود که با آمدن سبک عراقی باز از بین رفت و همه چیز بیان‌گر احساسات درونی ما و زمستان هم به استعاره تبدیل شد، همانند همه عناصر دیگر. نوذری همچنین اظهار می‌کند: با آمدن سبک عراقی شیوه‌ای که من از آن دفاع می‌کنم از بین رفت و در دیوان حافظ، سعدی و ... زمستان، استعاره است و هیچ چیز در جایگاه واقعی خودش نیست و همه چیز بیان‌گر حالات درونی انسان است. سرو بیان‌گر قد بلند معشوق است اما خود سرو هویتی ندارد. ماه نشان‌دهنده زیبایی معشوق است اما خود به عنوان شیء بیرونی فاقد اهمیت است یعنی همه جهان به عنوان چیزهایی که وجود دارد در واقع وجود ندارد و اهمیت‌شان فقط آن‌جاست که بیان‌گر حالات درونی ما باشد، این اتفاقی‌ است که هنوز می‌افتد. این شاعر سپس با اشاره به آمدن توضیحاتی درباره بیان غیراستعاری پدیده‌ها در نامه‌های نیما می‌گوید: نیما در نامه‌هایش توانست این مسئله را بیان کند و خودش هم توانست در برخی از شعرهایش این را نشان دهد که جهان بیرون در جایگاه واقعی خودش قرار بگیرد. البته نیما در شعرهایش این کار را انجام می‌دهد ولی خودش وارد صحنه نمی‌شود که بگوید من هم حضور دارم. مثلا در «مرگ کاکلی» خود نیما وجود ندارد و فقط می‌گوید که صبح آمدم کنار رودخانه و دیدم یک کاکلی روی یک صخره افتاده و مرده و دیگر موضع‌گیری شخصی نمی‌کند. در شعر «قو» هم همین‌طور است و شعرش توصیفی‌ است. سیروس نوذری با بیان این‌که در شعر «زمستان»، اخوان نمی‌خواهد خود زمستان را توصیف کند، می‌افزاید: در شعر «زمستان»، زمستان نماینده جامعه در خفقان و بدون آزادی و همراه با کشتار است و حوادث کودتای سال ۱۳۳۲ را تعریف می‌کند، زمستان بهانه است برای بیان چیزی دیگر و خود ماهیت زمستان مسئله شاعر نیست. این نکته‌ای است که هنوز در شعر ایران وجود دارد. این را به عنوان عیب یا حسن نمی‌گویم، بلکه به عنوان یک ویژگی می‌گویم. اما نگاه من به شعر این است که جهان همان‌گونه که هست در شعر بیاید نه آن‌چه احساس شاعر است. اما انگار تقریبا هیچ‌کدام از شاعران معاصر متوجه تئوری‌های نیما نشده‌اند. نگاه به زمستان در شعر معاصر ایران همان نگاهی‌ است که در شعر کلاسیک وجود دارد، گرچه شاید آن‌جا بیشتر بیان حالات روحی و عاطفی‌ است و در شعر معاصر بیشتر بیان شرایط سیاسی و اجتماعی. فاصله گرفتن از بار تیره و تار زمستان علاوه بر شعر، از گذشته در حکایت‌ها و قصه‌ها نیز جای داشته است؛ قصه‌هایی از زمستان برای شب‌های بلند این فصل. علیرضا محمودی‌ایرانمهر، داستان‌نویس درباره حضور زمستان در داستان‌ها می‌گوید: زمستان در آن شکل کلاسیکی که ما در آثارمان با آن روبه‌رو هستیم، استعاره‌ای از سختی، شرایط دشوار و چیزهایی‌ است که باید به ناگزیر تحمل کرد. چون وقتی به ادبیات کلاسیک هم نگاه می‌کنیم زمستان دارای چنین باری‌ است. اما با نگاه به ریشه‌های کهن‌تر می‌بینیم زمستان دارای مفاهیمی اسطوره‌ای است که امروزه گاهی استفاده از آن را در ادبیات می‌بینیم؛ اسطوره‌هایی مثل شب یلدا، تولد مهر و چهارشنبه‌سوری که ریشه‌های تاریخی عمیقی دارند که امروزه به این‌ها بیشتر توجه می‌شود. اخیرا گاهی می‌بینم که تا حدی از آن بار تیره و تار که زمستان داشته در داستان فاصله گرفته شده، که البته این برداشت من است. او همچنین با بیان این‌که تاثیر غرب بیشتر تاثیر صوری‌ است تا فکری، درباره تاثیر فرهنگ و ادبیات غرب بر استفاده از زمستان در ادبیات اظهار می‌کند: ممکن است از آن فرم داستان‌های غربی استفاده کنیم که فراوان هم می‌کنیم، چون اصلا ادبیات مدرن در اروپا پیدا شده و نوشتن داستان اصلا پیروی کردن از آن است، اما از نظر فکری دریافت‌هایی که وجود دارد بیشتر وابسته به دریافت‌های بومی خودمان است و وقتی به مغز و ریشه کار نگاه می‌کنیم، می‌بینیم نویسندگان ما با این‌که شاید بیشتر از فرم‌های غربی استفاده کنند اما نگاه‌شان بیشتر به فرهنگی‌ است که در آن رشد کرده‌ و به آن وابسته‌اند تا یک دریافت غربی. این داستان‌نویس از نمونه‌های ماندگار زمستان در داستان، به آثار هاروکی موراکامی اشاره و بیان می‌کند: نمونه بسیار فراموش‌نشدنی زمستان برای من «جنگل نروژی» هوراکی موراکامی است که چند اشاره فوق‌العاده به زمستان دارد و البته کتاب «شکار گوسفند وحشی» او که در هر دو این‌ها شخصیت داستان به یک منطقه زمستانی و برفی می‌رود و در آن‌جا اتفاقاتی برایش می‌افتد و آن‌جاست که زمستان حالتی کاملا معنوی به خودش می‌گیرد، همچنین می‌توانیم دریافتی خیلی خیلی شخصی از زمستان را در آثار موراکامی ببینیم. انتهای پیام

آلودگی هوا بر سالن‌های سینما و تئاتر تاثیر داشته است؟ آلودگی هوای تهران که در چند وقت اخیر، تعطیلی مدارس و هشدار به مردم برای بیرون نیامدن از منزل در مواقع غیرضروری را به همراه داشته است، در حالی باعث کاهش مخاطبان تئاتر شده که بر فروش سینماها تاثیری نسبتا مثبت داشته است. به گزارش ایسنا، پس از آنکه قطعی اینترنت و برخی اتفافات در آبان‌ماه منجر به کاهش مخاطبان سینما و تئاتر شد، در یک ماه گذشته روند فروش فیلم‌هاو نمایش‌های روی صحنه در حال عادی‌ شدن بود که آلودگی هوا دوباره وضعیت سالن‌های سینما و تئاتر را تحت تاثیر قرار داد. البته به نظر می‌رسد این تاثیر در سینما خیلی هم منفی نیست چون با وجود هشدارهای مداومی که داده می‌شود تا مردم کمتر از خانه‌هایشان بیرون بیایند، علی سرتیپی، پخش‌کننده و سینمادار می‌گوید: آلودگی هوا تاثیر منفی بر فروش فیلم‌ها نگذاشته چون به دلیل اینکه سینما مخاطبان گسترده‌تری دارد با وجود تعطیلی مدارس، علاقه‌مندان باز هم به سینما می‌آیند. اما این شرایط در تئاتر اصلا وجود ندارد و این حوزه کاملا تحت تاثیر شرایط قرار گرفته تا جایی که مدیر تئاتر مستقل تهران که یکی از مجموعه‌های پرمخاطب تئاتری پایتخت است، از کاهش زیاد فروش در تئاتر می‌گوید. مصطفی کوشکی در گفت‌وگویی با ایسنا، درباره تاثیر آلودگی هوا بر حضور مخاطبان در سالن‌ها گفت: این ماجرا بر فروش کارهای ما در «تئاتر مستقل» اثر داشته و شاید 40 تا 50 درصد از فروش را کم کرده است، البته ما برای این روزها مشکلی نداریم چون پیش فروش انجام شده بود ولی فروش روزانه نمایش‌ها پایین آمده است. او افزود:‌ این اتفاق فقط مختص یک سالن نیست و خیلی از سالن‌های تئاتر این روزها خالی هستند. البته استثناهایی مثل نمایش‌های سجاد افشاریان و محمد مساوات یا نمایش لانچر هم وجود دارد ولی به جز این‌ها واقعا اجرای دیگری نیست که بشود به آن اشاره خاصی کرد. کوشکی درباره استقبالی که از نمایش «لانچر» شده و آن را به تنها نمایش چرخشی این روزها تبدیل کرده به طوری که در چند سالن پشت سر هم اجرا شده و می‌شود، هم گفت: اتفاقی که برای «لانچر» رخ داد تقریبا هر چند وقت یک بار برای یک گروه تئاتری پیش می‌آید که آن هم بیشتر بخاطر پشتوانه تمرینی‌ای است که از یک گروه ساطع می‌شود. من چند سال قبل این نمایش را در جشنواره تئاتر دانشگاهی دیدم که اول متنی سیاسی داشت ولی بعد آن را تلطیف کردند و مدتی قبل در سالن سایه تئاتر شهر با ظرفیت 70 نفر روی صحنه رفت. آن اجرا با استقبال قشر دانشگاهی همراه بود و Sold Out شدن کار بر میزان استقبال اضافه کرد که در کنار ویژگی‌های خوب تئاتری، به اجراهای متعدد آن در سالن‌های مختلف از جمله تئاتر مستقل با تماشاگر بیشتر منجر شد. او تأکید کرد:‌ این نکته را هم باید درنظر گرفت که نوع استقبال مخاطب از نمایش «لانچر» واکنشی است به سلبریتی محوری برخی نمایش‌ها که گاهی کیفیت لازم را ندارند و فقط بخاطر حضور سلبریتی‌ها پر می‌شدند. به گزارش ایسنا، وضعیت فروش در سالن‌های تئاتری بسیاری از اهالی تئاتر و آن‌هایی که نمایش‌هایی روی صحنه دارند را با دغدغه‌ها و نگرانی‌هایی همراه کرده چرا که تقریبا خیلی از نمایش‌های در حال اجرا حتی آن‌هایی که اصطلاحا سلبریتی دارند با افت مخاطب مواجه شده‌اند و پایین بودن کیفیت کارها هم در این امر بی‌تاثیر نبوده است. بررسی افت فروش و کم شدن مخاطب اگرچه با حضور در سالن‌ها و دیدن سایت‌های فروش قابل رصد است اما نکته قابل تامل هم این است که در چند ماه گذشته اداره کل هنرهای نمایشی دیگر آمار فروش مربوط به سالن‌های دولتی را منتشر نمی‌کند؛ آماری که در بیشتر مواقع بر حضور مخاطبان مهمان در تماشاخانه‌های تحت مدیریت دولت مثل تئاتر شهر و سنگلج دلالت داشت. انتهای پیام